"GDZIEŚ NA MORSKIEJ AUTOSTRADZIE,
SKRZYPIĄ DESKI NA POKŁADZIE.
A MARYNARZ SKRZYPCE BIERZE,
I TEŻ SKRZYPI, MOWIĄC SZCZERZE".
Oto są skrzypce.
Na takich własnie grała nam dziś artystka z grupy WILK-ART.
O skrzypcach w kilku zdaniach.
Skrzypce powstały około 1550 roku, a za ich ojczyznę powszechnie uważa się Włochy.
Posiadają cztery struny. Gra się na nich układając instrument na ramieniu.
Najwybitniejszym skrzypkiem wszechczasów, uznany został, jest Włoch – Nicolo Paganini.
W Polsce najbardziej znanymi skrzypkami byli Henryk Wieniawski,
Karol Lipiński , Wanda Wiłkomirska i Konstanty Andrzej Kulka.
Skrzypce należą do grupy instrumentów strunowych –
chordofonów, na których gra się smyczkiem.
Korpus instrumentu stanowi podłużne, drewniane pudło rezonansowe
składające się z dwóch uwypuklonych płyt – górnej i dolnej oraz boczków.
Charakterystyczne dla tych instrumentów są boczne wcięcia.
By dźwięk powstały przez pociągnięcie struny mógł wydostać się na zewnątrz,
na wierzchu wycięto dwa otwory w kształcie litery „f”.
Ważnym elementem konstrukcyjnym jest mały kołeczek zwany duszą,
który - umieszczony wewnątrz - łączy dwie ściany pudła rezonansowego,
przenosząc drgania strun z podstawka na płytę dolną.
Na środku płyty pomiędzy otworami tkwi podstawek tworzący podparcie dla strun.
Na górnej części korpusu przytwierdzono szyjkę,
którą wieńczy główka w kształcie ślimaka wraz z mechanizmem kołkowym.
Na nim napięte są struny.
Pocierane smyczkiem struny wydają dźwięki.
Bardzo to ciekawe, prawda!
To było bardzo miłe spotkanie z muzyką!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz